Ανακατεύθυνση στο portal kavos news

Στην τελική του μορφή το νομοσχέδιο για τις εισπρακτικές

Στο σχέδιο νόμου του υπουργείου η έννοια του οφειλέτη περιορίζεται στα φυσικά πρόσωπα (δηλαδή δεν αφορά επιχειρήσεις). Παράλληλα συστηματοποιούνται και εξειδικεύονται οι διοικητικές κυρώσεις σε περίπτωση που παραβιάζουν τον νόμο οι εισπρακτικές.
Στην τελική του μορφή βρίσκεται το σχέδιο νόμου για τις εισπρακτικές εταιρείες που ρυθμίζει, εκ νέου, την αγορά. Το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης εκτιμά ότι η αναμόρφωση της νομοθεσίας είναι απαραίτητη καθώς, πολύ συχνά πλέον, οι τράπεζες, αλλά και κάθε άλλοι προμηθευτές (εταιρείες τηλεπικοινωνιών κλπ) συνεργάζονται με δικηγόρους και δικηγορικές εταιρείες που αναλαμβάνουν να καλούν τους οφειλέτες για τα χρέη τους.

Στις περιπτώσεις αυτές, παρ' όλο που οι δικηγόροι και οι δικηγορικές εταιρείες λειτουργούν ουσιαστικά ως εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών, δεν υπάγονται στο σχετικό νόμο κι επομένως δεν ισχύουν γι' αυτούς οι υποχρεώσεις και περιορισμοί της νομοθεσίας, μεταδίδει το ΑΠΕ.

Δύο από τις βασικές αλλαγές στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις εισπρακτικές εταιρείες, είναι ότι κάθε επτά ημέρες, και όχι κάθε δεύτερη ημέρα, όπως ισχύει σήμερα, θα επιτρέπεται στις εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών να ενοχλούν τους οφειλέτες για ληξιπρόθεσμες οφειλές, ενώ η ενημέρωση των οφειλετών θα επιτρέπεται να διενεργείται πλέον όχι μόνο από κεφαλαιουχικές εταιρείες, όπως ήταν μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με το σχετικό άρθρο στο σχέδιο νόμου: «σε περίπτωση κατά την οποία δανειστής αναθέσει υπηρεσίες ενημέρωσης σε τρίτους υποκείμενους, σε ειδική νομοθεσία, οφείλει να διασφαλίζει ότι η ενημέρωση στην οποία θα προβαίνουν οι τρίτοι θα πληροί και διενεργείται υπό τους όρους του παρόντος νόμου».

Με τον τρόπο αυτό επιχειρείται να καλυφθεί το κενό που αφορά στην ενημέρωση των οφειλετών από δικηγόρους και με την προσέγγιση αυτή, οι μεν δικηγόροι εξακολουθούν να υπάγονται στην πειθαρχική αρμοδιότητα των συλλόγων τους στους δε δανειστές είναι δυνατόν να επιβληθούν κυρώσεις.

Πάντως, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση εφόσον αναφέρεται σε «τρίτους» και δεν ονοματίζει αποκλειστικά τους δικηγόρους ή τις δικηγορικές εταιρείες, εκτιμάται ότι αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να ασχοληθούν στο μέλλον με το αντικείμενο και άλλες εταιρείες όπως π.χ. λογιστικά γραφεία.

Στο σχέδιο νόμου του υπουργείου η έννοια του οφειλέτη περιορίζεται στα φυσικά πρόσωπα (δηλαδή δεν αφορά επιχειρήσεις), συστηματοποιούνται και εξειδικεύονται οι διοικητικές κυρώσεις σε περίπτωση που παραβιάζουν τον νόμο οι εισπρακτικές εταιρείες και γίνεται αυστηρότερος ο τρόπος ταυτοποίησης του οφειλέτη προκειμένου να μην αποκαλύπτεται ο σκοπός της όχλησης σε τρίτους.

Πάντως, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στο σχέδιο νόμου δεν προβλέπεται καμιά ποινή για τον προμηθευτή.

Σύμφωνα με το πλαίσιο, οι προμηθευτές όταν ενημερώνουν τους οφειλέτες για τις εκκρεμείς υποχρεώσεις τους και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους, υποχρεούνται να εφαρμόζουν τις διατάξεις του νόμου.

Στην περίπτωση, όμως, που αναθέσουν την ενημέρωση σε εταιρεία, τότε, κατ΄εφαρμογή του νόμου για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, οφείλουν να ενημερώσουν τον οφειλέτη για τη διαβίβαση των δεδομένων του στη συμβαλλόμενη εταιρεία.

Όμως, δεν υπάρχει στο σχέδιο νόμου ειδική αναφορά για το τι γίνεται αν με ευθύνη του προμηθευτή συνεχίζεται η όχληση του οφειλέτη(π.χ. αν δεν έχει ενημερώσει η τράπεζα την εταιρεία ότι ήρθε σε συμβιβασμό με το δανειολήπτη, οπότε η εισπρακτική εταιρεία θα πρέπει να σταματήσει να ενοχλεί το φυσικό πρόσωπο).

Σχετικά με την ευθύνη των δικηγορικών γραφείων που λειτουργούν ως εισπρακτικές, η γενική γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή αναφέρει σε έγγραφο της που διαβιβάστηκε πρόσφατα στη Βουλή από τον υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δημήτρη Παπαδημητρίου, ότι όταν η ενημέρωση αυτή ανατίθεται σε δικηγόρους και δικηγορικές εταιρείες, τότε αρμόδιοι για τον έλεγχο τήρησης του ειδικού θεσμικού πλαισίου και την επιβολή ενδεχόμενων κυρώσεων ορίζονται οι οικείοι δικηγορικοί σύλλογοι.

Υπενθυμίζει, δε, ότι στο πλαίσιο αυτό διαβιβάστηκαν από τη γενική γραμματεία στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, καταγγελίες που υποβλήθηκαν στη γραμματεία, οι οποίες στην πλειονότητά τους αφορούν σε φαινόμενα έλλειψης σεβασμού της προσωπικότητας και μη διαφύλαξης του προσωπικού απορρήτου, από δικηγόρους και δικηγορικές εταιρείες.

Η γενική γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή γνωρίζει πως το θέμα έχει απασχολήσει το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, ο οποίος έχει υιοθετήσει την άποψη ότι οι αθέμιτες συμπεριφορές που επιδεικνύονται απέναντι σε πολίτες που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους έναντι των δανειστών τους, προσβάλλουν το σύνολο του δικηγορικού σώματος.

Είναι χαρακτηριστικό του κλίματος αυτού, ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών έχει αποφασίσει προσθήκη σχετικής διάταξης στα πειθαρχικά παραπτώματα του Κώδικα Δεοντολογίας των Δικηγόρων.
Πηγή: www.euro2day.gr

Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ...ψάχνουν την ενότητα

Εξήντα χρόνια από την  επίσημη ημερομηνία γέννησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι 27 Ευρωπαίοι ηγέτες αναζητούν την ενότητα, αλλά και τον δρόμο που θα ακολουθήσει η ΕΕ στο μέλλον, στη σκιά του Brexit. 
Το μεσημέρι του Σαββάτου,στην επετειακή Σύνοδο Κορυφής στην «αιώνια πόλη», υπέγραψαν τη Διακήρυξη της Ρώμης. Στο κείμενο  δεν υπάρχει αναφορά για το εργασιακό, όπως ήθελε η Αθήνα, αλλά γίνεται λόγος για  την «ποικιλομορφία των εθνικών συστημάτων» και τις προκλήσεις  που παρουσιάζονται, όπως το μεταναστευτικό, η οικονομία, ο λαϊκισμός και η τρομοκρατία.
Στους τέσσερις στόχους για την επόμενη δεκαετία κατέταξαν:
1. Μια ασφαλή και προστατευμένη Ευρώπη.
2. Μια ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη: μια Ένωση που θα δημιουργεί ανάπτυξη και θέσεις απασχόλησης, που θα προωθεί τη διαρκή και βιώσιμη ανάπτυξη μέσα από επενδύσεις
3. Μια κοινωνική Ευρώπη: μια Ένωση που θα εδράζεται στη βιώσιμη μεγέθυνση, θα προωθεί την οικονομική και κοινωνική πρόοδο αλλά και τη συνοχή και τη σύγκλιση, ενώ θα προστατεύει παράλληλα την ακεραιότητα της εσωτερικής αγοράς? μια Ένωση που θα λαμβάνει υπόψη της την ποικιλομορφία των εθνικών συστημάτων και τον βασικό ρόλο που διαδραματίζουν οι κοινωνικοί εταίροι.
4. Μια ισχυρότερη Ευρώπη στην παγκόσμια σκηνή

Όλο το κείμενο

Εμείς, οι ηγέτες των 27 κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ αισθανόμαστε υπερήφανοι για τα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η οικοδόμηση της ευρωπαϊκής ενότητας αποτελεί ένα τολμηρό και μακρόπνοο σχέδιο.
Πριν από εξήντα χρόνια, ανακάμπτοντας από την τραγωδία δύο παγκοσμίων πολέμων, αποφασίσαμε να ενωθούμε και να αναγεννήσουμε από τις στάχτες της την ήπειρό μας.
Οικοδομήσαμε μια μοναδική Ένωση με κοινά θεσμικά όργανα και ισχυρές αξίες, μια κοινότητα ειρήνης, ελευθερίας, δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου, μια σημαντική οικονομική δύναμη με ασύγκριτα επίπεδα κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας.
Η ευρωπαϊκή ενότητα ξεκίνησε σαν ένα όραμα λίγων και μετουσιώθηκε σε ελπίδα των πολλών. Και μετά η Ευρώπη έγινε ξανά μία.
Σήμερα, είμαστε ενωμένοι και δυνατότεροι, εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων σε όλη την Ευρώπη επωφελούνται από τη ζωή σε μια διευρυμένη Ένωση που έχει ξεπεράσει τις παλιές διαφορές. 
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει πρωτοφανείς προκλήσεις, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και στο εσωτερικό της: περιφερειακές συρράξεις, τρομοκρατία, αυξανόμενες μεταναστευτικές πιέσεις, προστατευτισμός, κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες.
Ενωμένοι, είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο και να προσφέρουμε στους πολίτες μας ασφάλεια, αλλά και νέες ευκαιρίες.
Θα καταστήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρότερη και πιο ανθεκτική, μέσα από ακόμα μεγαλύτερη ενότητα και αλληλεγγύη μεταξύ μας και μέσα από την τήρηση κοινών κανόνων.
Η ενότητα είναι αναγκαιότητα, αλλά και ελεύθερη επιλογή μας. Το κάθε κράτος μόνο του, θα είχε περιθωριοποιηθεί από την παγκόσμια δυναμική. Μόνο αν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να επηρεάσουμε τη δυναμική αυτή και να προστατεύσουμε τα κοινά μας συμφέροντα και αξίες.
Θα προχωρούμε ενωμένοι, με διαφορετικούς ρυθμούς και ένταση όπου χρειάζεται, αλλά πάντα προς την ίδια κατεύθυνση, όπως έχουμε κάνει και στο παρελθόν, τηρώντας τις Συνθήκες και διατηρώντας πάντα ανοιχτή την πόρτα σε εκείνους που θα θελήσουν να συμμετάσχουν αργότερα.
Η Ένωσή μας είναι ενιαία και αδιαίρετη. Στα επόμενα δέκα χρόνια επιθυμούμε μια Ένωση ασφαλή, ευημερούσα, ανταγωνιστική, βιώσιμη και κοινωνικά υπεύθυνη και με τη βούληση και την ικανότητα να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στον πλανήτη και να διαμορφώνει την παγκοσμιοποίηση.
Επιθυμούμε μια Ένωση όπου οι πολίτες της θα έχουν νέες ευκαιρίες για πολιτιστική και κοινωνική ανάπτυξη και οικονομική μεγέθυνση. Επιθυμούμε μια Ένωση που θα παραμένει ανοικτή στις ευρωπαϊκές χώρες που σέβονται τις αξίες μας και δεσμεύονται να τις προαγάγουν.
Σε αυτή την εποχή αλλαγών και έχοντας επίγνωση των ανησυχιών των πολιτών μας, δεσμευόμαστε ως προς το θεματολόγιο της Ρώμης και δηλώνουμε ότι θα καταβάλουμε προσπάθειες για να υλοποιήσουμε:
1. Μια ασφαλή και προστατευμένη Ευρώπη: μια Ένωση όπου όλοι οι πολίτες θα αισθάνονται ασφαλείς και θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα, όπου τα εξωτερικά μας σύνορα θα είναι ασφαλή, εφαρμόζοντας μια αποτελεσματική, υπεύθυνη και βιώσιμη μεταναστευτική πολιτική που θα σέβεται τα διεθνή πρότυπα? μια Ευρώπη αποφασισμένη να καταπολεμήσει την τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα.
2. Μια ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη: μια Ένωση που θα δημιουργεί ανάπτυξη και θέσεις απασχόλησης? μια Ένωση στην οποία μια ισχυρή, διασυνδεδεμένη και εξελισσόμενη ενιαία αγορά που θα ενσωματώνει τις τεχνολογικές μετεξελίξεις, και ένα σταθερό και ισχυρότερο ενιαίο νόμισμα θα διανοίγουν οδούς ανάπτυξης, συνοχής, ανταγωνιστικότητας, καινοτομίας και συναλλαγών, κατά κύριο δε λόγο για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις? μια Ένωση που θα προωθεί τη διαρκή και βιώσιμη ανάπτυξη μέσα από επενδύσεις, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και θα εργάζεται για την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης? μια Ένωση όπου οι οικονομίες θα συγκλίνουν? μια Ένωση όπου ο ενεργειακός εφοδιασμός θα διασφαλίζεται και θα είναι οικονομικά προσιτός και το περιβάλλον καθαρό και ασφαλές.
3. Μια κοινωνική Ευρώπη: μια Ένωση που θα εδράζεται στη βιώσιμη μεγέθυνση, θα προωθεί την οικονομική και κοινωνική πρόοδο αλλά και τη συνοχή και τη σύγκλιση, ενώ θα προστατεύει παράλληλα την ακεραιότητα της εσωτερικής αγοράς? μια Ένωση που θα λαμβάνει υπόψη της την ποικιλομορφία των εθνικών συστημάτων και τον βασικό ρόλο που διαδραματίζουν οι κοινωνικοί εταίροι? μια Ένωση που θα προάγει την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών καθώς και τα δικαιώματα και τις ίσες ευκαιρίες για όλους? μια Ένωση που θα μάχεται την ανεργία, τις διακρίσεις, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια? μια Ένωση όπου οι νέοι θα λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και κατάρτιση και θα μπορούν να σπουδάζουν και να αναζητούν εργασία σε όλη την ήπειρο? μια Ένωση που θα διατηρεί την πολιτιστική μας κληρονομιά και θα προωθεί την πολιτιστική πολυμορφία.
4. Μια ισχυρότερη Ευρώπη στην παγκόσμια σκηνή: μια Ένωση που θα διευρύνει τις υφιστάμενες εταιρικές σχέσεις, θα οικοδομεί νέες και θα προάγει τη σταθερότητα και την ευημερία στην άμεση γειτονία της ανατολικά και νότια, αλλά και στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική και παγκοσμίως? μια Ένωση έτοιμη να αναλάβει περισσότερες ευθύνες και να συνδράμει για τη δημιουργία μιας περισσότερο ανταγωνιστικής και ολοκληρωμένης αμυντικής βιομηχανίας? μια Ένωση που θα δεσμεύεται να ενισχύει την κοινή της ασφάλεια και άμυνα, και σε συνεργασία και συμπληρωματικά με τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου λαμβάνοντας υπόψη τις εθνικές συνθήκες και τις νομικές δεσμεύσεις? μια Ένωση που θα συμμετέχει ενεργά στα Ηνωμένα Έθνη και θα προστατεύει ένα πολυμερές σύστημα που θα βασίζεται σε κανόνες, θα είναι υπερήφανη για τις αξίες της και θα προστατεύει τους πολίτες της, θα προωθεί το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο καθώς και μια θετική παγκόσμια πολιτική για το κλίμα.
Θα επιδιώξουμε τους στόχους αυτούς πεπεισμένοι ότι το μέλλον της Ευρώπης βρίσκεται στα χέρια μας και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί το καλύτερο μέσο για την επίτευξη των στόχων μας.
Δεσμευόμαστε ότι θα ακούμε και θα ανταποκρινόμαστε στις ανησυχίες που εκφράζουν οι πολίτες μας και ότι θα συνεργαζόμαστε με τα εθνικά μας κοινοβούλια. Θα συνεργαζόμαστε στο αποδοτικότερο κάθε φορά επίπεδο, είτε είναι το ενωσιακό, το εθνικό, το περιφερειακό ή το τοπικό και με πνεύμα εμπιστοσύνης και καλόπιστης συνεργασίας, μεταξύ των κρατών μελών και μεταξύ αυτών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Θα δώσουμε τον απαραίτητο χώρο ελιγμών στα διάφορα επίπεδα ώστε να ενισχυθούν η καινοτομία και το δυναμικό μεγέθυνσης της Ευρώπης.
Επιθυμούμε η Ένωση να είναι μεγάλη στα μεγάλα ζητήματα και μικρή στα μικρά. Θα προάγουμε μια δημοκρατική, αποτελεσματική και διαφανή διαδικασία λήψης αποφάσεων και καλύτερα αποτελέσματα. Εμείς, οι ηγέτες, συνεργαζόμενοι στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και μεταξύ των θεσμικών μας οργάνων, θα διασφαλίσουμε ότι θα εφαρμοστεί το σημερινό θεματολόγιο ώστε να αποτελέσει την αυριανή πραγματικότητα.
Έχουμε ενωθεί για το καλύτερο. Η Ευρώπη είναι το κοινό μας μέλλον.

Rural δίκτυα, NGA και οι πολιτικάντηδες νέας γενιάς

Συνηθίζω να γράφω τον τίτλο στα κείμενά μου αφού τα ολοκληρώσω, ώστε να επιτυγχάνεται η όσο το δυνατό πληρέστερη σύνοψη του περιεχομένου σε λίγες λέξεις.
του Βασίλη Μπαλάφα
 Αυτή τη φορά ξεκίνησα από τον τίτλο γιατί με ενδιαφέρει να αναδειχθεί η αντίθεση που διαπιστώνεται μεταξύ των όσων αναπτύσσονται – δυστυχώς – στο παρασκήνιο, και του δημόσιου λόγου που επικρατεί στις τηλεοράσεις, αλλά κυρίως στους χώρους όπου διάφοροι πολιτικοί (ή πολιτικάντηδες) νέας γενιάς – δυστυχώς και πάλι – συνομιλούν με τον κόσμο του πρωτογενή τομέα. Αυτόν τον κόσμο που όλοι τους λατρεύουν να θωπεύουν, νέοι και παλιοί πολιτικάντηδες, και επίσης λατρεύουν να απογοητεύουν κάθε φορά που του αρπάζουν την ψήφο.
Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς, πως είναι δυνατό να συνδέεται μια τέτοια εισαγωγή με την ανάπτυξη των rural (αγροτικών) ευρυζωνικών δικτύων και της εποχής των NGA (συνδέσεις υψηλής ταχύτητας νέας γενιάς) που δειλά φαίνεται να ανατέλλει.
Θα επιχειρήσω μια σύντομη αναδρομή για να αποκτήσουμε μια ευρύτερη εικόνα, κυρίως σε όσα αφορούν σε τεχνολογικές εξελίξεις.


2010Ο ΟΤΕ κάνει πραγματικότητα, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα νέο Δίκτυο Πρόσβασης Νέας Γενιάς (New Generation Access – NGA). […] Πρόκειται για μία νέα μορφή τηλεπικοινωνιακού δικτύου, αφού μέρος του δικτύου χαλκού (από το Κέντρο του ΟΤΕ της περιοχής έως τα KV στις γειτονιές – τα γνωστά ως ΚΑΦΑΟ) αντικαθίσταται από οπτικές ίνες. […] Οι διαθέσιμες αρχιτεκτονικές ανάπτυξης δικτύων πρόσβασης νέας γενιάς βασίζονται στην χρήση οπτικής ίνας και διακρίνονται ανάλογα με το βαθμό διείσδυσης της οπτικής ίνας στο δίκτυο (FTTx ή Fiber to the X) και τις τεχνολογίες πρόσβασης (xDSL, Ethernet, GPON κλπ.). (πηγή: Techpress.gr,Οκτ.2010)
2015Η Ελλάδα είναι φθηνή χώρα στις ευρυζωνικές συνδέσεις χαμηλών ταχυτήτων, ακριβή στις γραμμές υψηλών ταχυτήτων και δεν διαθέτει καθόλου συνδέσεις υπερυψηλών ταχυτήτων. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η χώρα μας εμφανίζεται «λευκή» στον ευρωπαϊκό χάρτη κάλυψης των νοικοκυριών με δίκτυα νέας γενιάς (New Generation Access, NGA). Πρόκειται για τηλεπικοινωνιακά δίκτυα που προσφέρουν στους χρήστες τους, ταχύτητες μετάδοσης δεδομένων άνω των 30 Mbps. […] Όπως έδειξε έρευνα της εταιρείας SamKnows Limited για λογαριασμό της Κομισιόν, οι πραγματικές ταχύτητες που επιτυγχάνουν οι χρήστες του Internet, υπολείπονται κατά 50% εκείνων που προωθούν διαφημιστικά οι πάροχοι τηλεπικοινωνιών. […] Οι Έλληνες επομένως πληρώνουν πολύ ακριβότερα τις συνδέσεις υψηλών ταχυτήτων στο Διαδίκτυο.(πηγή: kathimerini.gr,Οκτ.2015)
2017Με τη διαδικασία του επείγοντος κατατέθηκε χθες Πέμπτη (16.3.2017) στη Βουλή το νομοσχέδιο για το cost reduction των δικτύων νέας γενιάς, ωστόσο, το ενδιαφέρον είναι ότι συνοδεύτηκε από την Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική 2016 – 2021 της γενικής γραμματείας Ψηφιακής Πολιτικής του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης (ΨΗΠΤΕ) που περιλαμβάνει και το Εθνικό Σχέδιο Ευρυζωνικής Πρόσβασης Επόμενης Γενιάς 2014 – 2020 της γενικής γραμματείας Τηλεπικοινωνιών.[…] Στο γνωστό Εθνικό Σχεδίο Ευρυζωνικής Πρόσβασης Επόμενης Γενιάς το πρώτο έργο είναι η «Επέκταση των ευρυζωνικών δικτύων στις αγροτικές περιοχές» (Rural extension), με στόχο την κάλυψη περιοχών εκτός αστικών κέντρων με υποδομές NGA, όπου δεν θα αναπτυχθούν με αμιγώς ιδιωτικές επενδύσεις αντίστοιχες υποδομές. Θα διατεθούν 220 εκατ. ευρώ. […] Το δεύτερο έργο επιγράφεται «Ευρυζωνικό δίκτυο πολύ υψηλής ταχύτητας» (Superfast Broadband) και έχει στόχο την κάλυψη αστικών περιοχών με υποδομές NGA, κατάλληλες για την παροχή πραγματικής ταχύτητας τουλάχιστον 100Mbps στους τελικούς καταναλωτές, στηρίζοντας τις ιδιωτικές επενδύσεις για την επέκταση των δικτύων πρόσβασης οπτικών ινών τουλάχιστον μέχρι το επίπεδο του κτηρίου. Προβλέπονται κονδύλια ύψους 195 εκατ. ευρώ. (πηγή: infocom.gr,Μαρ.2017)
Το πως συνδέεται η αύξηση του ΑΕΠ μιας χώρας με την ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας και μάλιστα υψηλών ταχυτήτων είναι κάτι που πια έχει αποδειχθεί, ενώ τετριμμένο έχει καταστεί και το «πολυακουσμένο» παράδειγμα της Εσθονίας. Και φυσικά δεν μπορούμε να γίνουμε Εσθονία, γιατί πρώτον δεν είμαστε Εσθονία, και δεύτερον έχουμε πολύ διαφορετικά κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, γεωγραφικά ιδιοχαρακτηριστικά από τη μικρή χώρα του 1,3 εκ. κατοίκων. Μπορούμε σαφώς να δανειζόμαστε καλές πρακτικές και να τις προσαρμόζουμε στη δική μας χώρα.
Τι είναι όμως αυτό που στην Ελλάδα κάνει μια τεχνολογική πρόοδο – εξέλιξη να χρειάζεται κάθε φορά μια τουλάχιστον επταετία για να αναπτυχθεί και να θεωρηθεί αναγκαία ;
Υπενθυμίζω ότι από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 μέχρι τα μέσα του 2000 μια αντίστοιχη κατάσταση είχαμε βιώσει για τη μετάβαση από τα ISDN στις xDSL τεχνολογίες. Πάντως, τα 500 εκ. € ή το 1 δισ. € σίγουρα δεν είναι, αν αναλογιστούμε τον πακτωλό χρημάτων που έχει καταναλωθεί σε έργα ΤΠΕ στην Ελλάδα από την εποχή της ΚτΠ. Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι υπάρχουν «συμφέροντα» εταιρειών, σκοπιμότητες προώθησης προϊόντων, κτλ κτλ, όμως και εκεί είναι λίγο ασθενής η ερμηνεία, καθώς ένα καλό προϊόν θα βρει το δρόμο του στην αγορά έτσι και αλλιώς, ικανοποιώντας τα συμφέροντα του παραγωγού ή του παρόχου υπηρεσίας.
Αναλογιζόμενος τα όσα ανέφερα στην αρχή και φέρνοντας στο νου μου εικόνες πολιτικάντηδων να θωπεύουν – πρόσφατα και στο παρελθόν – αναίσχυντα τα αυτιά των αγροτών, σκέφτομαι πόσο μεγάλη ευθύνη έχουν όλοι αυτοί οι πολιτικάντηδες παλαιάς και – δυστυχώς – νέας γενιάς.
Πόσο μεγάλη ζημιά μπορεί να κάνει ένας πολιτικός που δρα χωρίς όραμα, παρά μόνο για να «αρμέξει» την ψήφο εξαγριωμένων ανθρώπων που τους «τρομπάρει», μέχρι να τους βρει απέναντι από τους «άλλους» που με τη σειρά τους θα κάνουν το ίδιο, και η ζωή συνεχίζεται και οι επταετίες χάνονται εις βάρος τελικά αυτών των ανθρώπων του «περήφανου» πρωτογενούς τομέα και του κοινωνικού συνόλου ευρύτερα.
Γιατί από τη μια πλευρά, δύο φορές έχουν λοιδορηθεί πολιτικοί από τους αντιπάλους τους στην Ελλάδα όταν τόλμησαν να μιλήσουν για τα οφέλη των οπτικών ινών και των δικτύων υπερυψηλής ταχύτητας. Η πρώτη ήταν στα τέλη του 2008 τότε που ολοκληρώνονταν οι οπτικοί δακτύλιοι και ο αντίλογος ήταν «δίνουμε όλοι το παρών την Κυριακή στις κάλτσες». Η δεύτερη ήταν στα τέλη του 2013, τότε που ακούστηκε δημόσια το σχέδιο για παροχή δωρεάν ασύρματου wi-fi internet πανελλαδικά και ο αντίλογος που τέθηκε ήταν «αν αυτό τρώγεται».
Από την άλλη πλευρά, είναι διαπιστωμένο ότι οι πολιτικοί δεν τολμούν να μιλήσουν στον κόσμο με όραμα. Να πρωτοπορήσουν, να κινηθούν ως σκαπανείς προς την καινοτομία και να παρασύρουν το σύνολο στην υπέρβαση με ρεαλιστικούς όρους. Γιατί όπως και να το κάνουμε πιο εύκολο είναι να πετάς λαϊκίστικες κορώνες, παρά να εξηγήσεις και να μιλήσεις για τα rural δίκτυα και τα NGA. Πιο εύκολο είναι να πηγαίνεις στα διόδια και να φωνάζεις «γιούρια» και να το παίζεις αγροτοπατέρας ή να παριστάνεις τον αγρότη φορώντας την κουστουμιά, παρά να εξηγείς το πως θα βοηθήσουν οι αυτοματισμοί και η απομακρυσμένη πρόσβαση σε συστήματα διαχείρισης της αγροτικής παραγωγής μέσω των σύγχρονων δικτύων.
Υπάρχει βέβαια και μια τρίτη διάσταση. Για να τα πεις αυτά τα «καινοτόμα» διαβόλια ως πολιτικός, να μπορέσεις να τα μεταδόσεις, να τα εντάξεις στο λόγο και την πρακτική σου, θα πρέπει να τα πιστεύεις, να τα γνωρίζεις, να έχεις διαβάσει, να το «κατέχεις» το θέμα και όχι απλώς να σου τα έχει γράψει στο τεφτέρι ο ειδικός συνεργάτης για να εντυπωσιάσεις το κοινό.
Οι πρόσφατες λοιπόν εξελίξεις που παρέθεσα παραπάνω είναι σαφώς «πολύ λίγα, πολύ αργά», αλλά ίσως είναι μια από τις τελευταίες ευκαιρίες να υποστηριχθούν δια-κομματικά, δια-παραταξιακά και να αποτελέσουν ένα ελάχιστο πεδίο συμφωνίας μεταξύ των κομμάτων της Βουλής. Να προσπαθήσουν να χαράξουν μια κοινή στόχευση, ιδιαίτερα τώρα που υπάρχει πια επίσημα ένα αποκλειστικά αρμόδιο Υπουργείο (ΥΨΗΠΤΕ).
Α ! Αντί επιλόγου, να μη βγάλουμε και εμείς ως κοινωνία την ουρά μας απέξω. Αν ακούμε κανέναν να λέει τίποτα τέτοια «περίεργα», ας κάνουμε λίγη υπομονή παραπάνω να καταλάβουμε τι προσπαθεί να εξηγήσει. Γιατί αυτά δεν αναλύονται με τηλεοπτική λεζάντα και ατάκα τύπου «Παρά πέντε» ή ατμόσφαιρα «Survivor».
Αν καταφέρουμε δε να ψηφίσουμε και κάνα τέτοιον, ακόμα καλύτερα.

 * Ο Βασίλης Μπαλάφας είναι Τεχνολόγος Πληροφορικής & Δικτύων

Τραγωδία στην Αργεντινή: Νεκροί δύο θεατές από «ποδοπάτημα» σε rock συναυλία

Δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν και πολλοί έχουν τραυματισθεί σε γιγάντιο «ποδοπάτημα» όταν περισσότεροι από 300.000 θεατές εισέβαλαν σε συναυλιακό χώρο χωρητικότητας 200.000 ατόμων στην μικρή πόλη Ολαβαρία, στην επαρχία του Μπουένος Άιρες.
Το τραγικό περιστατικό έλαβε χώρα σε μία συναυλία του τραγουδιστή Ιντιο Σολάρι.
«Η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο, διότι δεν περιμέναμε τόσον κόσμο. Συνήθως δεν έρχονται παραπάνω από 170.000», εξήγησε ο δήμαρχος της πόλης. «Το πλήθος ξεχείλιζε από παντού και περισσότερα από 100.000 αυτοκίνητα μπήκαν στην πόλη» δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Οι δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μετά την έναρξη της συναυλίας, όταν το πλήθος άρχισε να σπρώχνεται, για να φτάσει στη σκηνή. Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα, ο ένας από τους δύο άνδρες που έχασαν τη ζωή τους ποδοπατήθηκε από το πλήθος και ο άλλος κατέρρευσε από καρδιακή προσβολή.
Πολλά ακόμη άτομα έχουν τραυματιστεί.
Οι συναυλίες του 68χρονου μουσικού, που αποκάλυψε το 2016 ότι πάσχει από Πάρκινσον, προσελκύουν μεγάλα πλήθη όλων των ηλικιών από ολόκληρη την Αργεντινή.

Τι αλλάζει στους κανόνες για το ηλεκτρονικό εμπόριο - Όλο το σχέδιο

Τις γενικές αρχές και τους ελάχιστους κανόνες επαγγελματικής δεοντολογίας και ηθικής συμπεριφοράς, που πρέπει να τηρούνται απέναντι στον καταναλωτή από τις επιχειρήσεις ηλεκτρονικού εμπορίου ορίζει ο Κώδικας Δεοντολογίας για το Ηλεκτρονικό Εμπόριο, που παρουσιάζει στο σύνολό του το ΑΠΕ-ΜΠΕ και θα υπογραφεί την προσεχή Τετάρτη από τον υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Στον κώδικα, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζεται ότι ο καταναλωτής έχει αναφαίρετο δικαίωμα αναιτιολόγητης και αζήμιας υπαναχώρησης από την αγορά του.
Συγκεκριμένα όπως αναφέρει ο κώδικας: «πριν ο καταναλωτής δεσμευθεί συμβατικώς, ο προμηθευτής πρέπει να τον ενημερώσει, με σαφή, ευκρινή και κατανοητό τρόπο, στη γλώσσα του, για το δικαίωμά του για άσκηση αναιτιολόγητης και αζήμιας υπαναχώρησης εντός της νομίμως προβλεπόμενης προθεσμίας των δεκατεσσάρων (14) ημερών, που αρχίζει από το χρονικό σημείο που καθορίζει κάθε φορά ο νόμος, καθώς και για τους όρους, τις προϋποθέσεις, τις εξαιρέσεις και τη διαδικασία άσκησης του δικαιώματος υπαναχώρησης, αλλά και για τις συνέπειες από την άσκηση, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα κάθε προϊόντος/υπηρεσίας και παρέχοντάς του και υπόδειγμα εντύπου υπαναχώρησης».
Ακόμη, στον κώδικα, υπάρχει πρόβλεψη για την εξυπηρέτηση των καταναλωτών, για την ηλεκτρονική επίλυση διαφορών, για την προστασία προσωπικών δεδομένων και για την ασφάλεια των συναλλαγών.
Διαβάστε το σχέδιο πρόταση για το ηλεκτρονικό εμπόριο ΕΔΩ

Ζώντας στην εποχή μετά την αλήθεια...

Η συντακτική ομάδα του βρετανικού λεξικού της Οξφόρδης επέλεξε ως λέξη της χρονιάς για το 2016 τον όρο «post-truth» που στα ελληνικά αποδίδεται ως «μετα-αλήθεια».

της Σοφίας Μανδηλαρά
Η λέξη χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια συνθήκη στην οποία «τα αντικειμενικά γεγονότα έχουν μικρότερη επιρροή στον σχηματισμό της κοινής γνώμης από ότι η επίκληση στο συναίσθημα ή στις προσωπικές πεποιθήσεις». 
Σύμφωνα με τον Guardian η χρήση του όρου αυξήθηκε το 2016 κατά 2.000% συγκριτικά προς το 2015 και σχετίστηκε κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, με το δημοψήφισμα για την παραμονή της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. 
Ο πρόεδρος του λεξικού της Οξφόρδης, Casper Grathwohl έκανε μάλιστα την εκτίμηση ότι δε θα ήταν έκπληξη αν η «μετα-αλήθεια» αναδειχθεί σε «καθοριστική λέξη της εποχής μας».

Στην Ελλάδα είχαμε ενδείξεις για το μέλλον μετά την αντικειμενική αφήγηση των γεγονότων από το 2008. Η αλλοίωση του βίντεο της εν ψυχρώ δολοφονίας του έφηβου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όταν τηλεοπτικός σταθμός προσέθεσε ήχους που υπονοούσαν συμπλοκή για να κουμπώσει την εικόνα στην πεποίθηση του συντηρητικού του κοινού, δίνει τον τόνο: η μετα-αλήθεια δεν αφορά παρακμιακές, συνωμοσιολογικές ιστοσελίδες αλλά συνολικά τον δημόσιο διάλογο και υπηρετεί κάποια συγκεκριμένη ατζέντα. Ανεξαρτήτως της ερμηνείας των γεγονότων που ακολούθησαν εκείνο τον Δεκέμβρη, δεν είναι τυχαίο ότι η τόσο απροκάλυπτη προσπάθεια παραπλάνησης του κοινού εκδηλώθηκε σε μια από τις πιο κομβικές, πρόσφατες στιγμές για την ελληνική κοινωνία.

Η προπαγάνδα, ακόμα και οι ψευδείς ειδήσεις, δεν είναι καινούργιες πρακτικές. Όμως πλέον αναφερόμαστε σε μια νέα κουλτούρα στην οποία η μετα-αλήθεια συνιστά αποδεκτή πολιτική στάση και ενεργητική συμπεριφορά εκ μέρους των πολιτικών, των δημοσιογράφων αλλά και των πολιτών. 
Στην «post-truth» ή, κατά τη γνώμη μου ακριβέστερα, «post-factual» εποχή (που σημαίνει «μετά τα δεδομένα/γεγονότα» ή παρά τα δεδομένα/γεγονότα), η αδιαμφισβήτητη επιβεβαίωση ή διάψευση μιας πληροφορίας, με στοιχεία, δεν έχει πια σημασία για το κοινό, που συνεχίζει να επικροτεί αυτό που είναι αρεστό και όχι αυτό που είναι ακριβές. Αν η πραγματικότητα συγκρούεται με την διαμορφωμένη πεποίθηση και το συναίσθημα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

Πρόσφατα, ο Independent δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Πώς η άνοδος του Ντόναλντ Τραμπ έδωσε ώθηση στους νεοναζί της Ελλάδας». Το άρθρο επί της ουσίας παρουσιάζει τις απόψεις ενός μόνο βουλευτή της Χρυσής Αυγής, άρα κατά πάσα πιθανότητα τη γραμμή του κόμματος του, συνοδευμένες από πληροφορίες που με κανένα τρόπο δεν αποδεικνύουν τον τίτλο ή τη θέση του. Ωστόσο, λίγες μέρες πριν είχε δημοσιευτεί ανάλυση με τίτλο «Η πολιτική και οργανωτική κατάσταση της Χρυσής Αυγής σήμερα» από το JailGoldenDawn, που παρακολουθεί τη δράση της Χρυσής Αυγής με επαγγελματική συνέπεια, και που με αριθμούς αποδεικνύει τη συρρίκνωση των δυνάμεων του νεοναζιστικού μορφώματος. Τα στοιχεία δεν εμπόδισαν τη δημοσιογράφο να γράψει το άρθρο, το μέσο να το δημοσιεύσει, η υπενθύμιση της διάψευσης του δεν εμπόδισε το κοινό να το αναπαράγει εκτεταμένα με οπαδικά σχόλια και τα ελληνικά μέσα να κάνουν θέμα μια ανύπαρκτη είδηση, χαρίζοντας πολύτιμη δημοσιότητα στο μίσος και διασπείροντας φόβο.

Μεταξύ των αιτιών του φαινομένου, για το οποίο η συζήτηση έχει μόλις ανοίξει διεθνώς, χαρτογραφούνται η ανάγκη για 24ωρη ροή ειδήσεων που οδηγεί τους δημοσιογράφους σε πλημμελή διασταύρωση και ο εθισμός του κοινού σε άρθρα clickbait -άρθρα που γράφονται μόνο για να προκαλέσουν τον αναγνώστη να πατήσει περισσότερα κλικ στο διαδίκτυο, για διαφημιστικούς λόγους. Επιπλέον, τα μέσα ενημέρωσης καταφεύγουν συχνά σε εργαλεία μάρκετινγκ ώστε να προσεγγίσουν ειδικά εμπορικά κοινά, να πουλήσουν δηλαδή περισσότερο, και δεν ασκούν δημοσιογραφία ως χρονοβόρο, δημοκρατικό μοχλό ελέγχου της εξουσίας. Αυτές οι παράμεροι ευνοούν ακραίες απόψεις και ψεύτικους τίτλους. Στο ήδη προβληματικό περιεχόμενο, προστίθεται η ταχύτητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που διογκώνει τη διασπορά ψευδών ειδήσεων από τους ίδιους τους χρήστες.

Ακόμα όμως κι αν οι πολίτες λειτουργούν ως καταλύτες της μετα-αλήθειας, αφού εγκλωβίζονται σε ερμηνείες της πραγματικότητας που τους παρουσιάζονται, πολύ συχνά, πηγή της πληροφορίας είναι οι συνήθεις ύποπτοι, οι πολιτικοί.

Πόσα δισεκατομμύρια δημοσίους υπαλλήλους έχει το δημόσιο (Ελλάδα), οι μετανάστες ευθύνονται για την απώλεια εισοδήματος και θέσεων εργασίας (Brexit), η κλιματική αλλαγή είναι ψεύτικη (ΗΠΑ) και τα εμβόλια προκαλούν την αύξηση των κρουσμάτων αυτισμού (διεθνώς). Ζητήματα που παρά την επίσημη, αξιόπιστη και οριστική απάντησή τους διακινούνται στο δημόσιο λόγο από πολιτικούς (και «τεχνοκράτες») που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Τα δύο τελευταία θέματα μάλιστα έχουν διατυπωθεί προεκλογικά με αυτό τον τρόπο από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ που σύμφωνα με έρευνα της Washington Post και του ABC θεωρήθηκε από το κοινό 8 μονάδες περισσότερο ειλικρινής από την Χίλαρυ Κλίντον.

Είναι η μετα-αλήθεια ένας ευφημισμός για το χάος; Όχι, είναι ένα εργαλείο για το χάος και απαιτεί κριτικά και δημοκρατικά αντανακλαστικά απέναντι στην πληροφορία, ειδικά αν αυτή ταιριάζει με την προσωπική μας πεποίθηση. Μια επιβεβαίωση ή μια διάψευση, από όπου κι αν προέρχεται, αξίζει τόσο, όσο τα δεδομένα που την συμπληρώνουν. Και ακουμπάει στον πολίτη, πιο πιεστικά από ποτέ, η ευθύνη της διασταύρωσης του συνθήματος, αφού πλέον λειτουργεί και ο ίδιος ως πομπός διάδοσης: «έχω έναν φίλο που ο ξάδερφος του δουλεύει στο νομισματοκοπείο και μου είπε ότι το βράδυ τυπώνουν δραχμές» ή, ακόμα πιο πρόσφατα και θλιβερά, «η Κούνεβα τα κονόμησε από την επίθεση με το οξύ». Η αλήθεια και το ψέμα βρίσκονται στην ίδια αφθονία στις πηγές πληροφόρησης, το στοίχημα στην εποχή της μετα-αλήθειας είναι η επαναδραστηριοποίηση του πολίτη. Η απάντηση στην μετα-αλήθεια μπορεί να είναι μόνο περισσότερη πραγματικότητα

ΠΗΓΗ :ΑΠΕ-ΜΠΕ