Δημήτρης Μητροπάνος: «Η στιγμή που είδα το χέρι του Θεού».....45 χρόνια στο τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος, όσο απίστευτο και εάν ακούγεται, έχει ακόμη τρακ πριν βγει στην πίστα. Αυτό, όπως λέει, δεν φεύγει ποτέ. «Θυμάμαι μια φορά, είχε έλθει στο κέντρο ο Μπιθικώτσης να με δει κι έκατσε πρώτο τραπέζι, φάτσα κάρτα. Ετρεμαν τα πόδια μου εμένα-και ήμουνα και 50 χρονών δεν ήμουνα κανα παιδάκι. Αλλά εντάξει... ήταν ο Μπιθικώτσης! Να τέτοια τρακ έχω. Αν μου έχει περάσει από το μυαλό να αποσυρθώ; Βεβαίως! Πάντα έλεγα: Σε πέντε χρόνια θα σταματήσω το τραγούδι», λέει.Ο σπουδαίος ερμηνευτής μίλησε στο Down Town για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, τις αριστερές του καταβολές και φυσικά το τραγούδι, το οποίο ΔΕΝ έχει σπουδάσει. «Δεν έμαθα ποτέ μουσική. Δεν ξέρω μουσική. Δεν ξέρω πού γράφεται το ντο, δεν ξέρω κανένα όργανο, δεν ξέρω τίποτα»,εξομολογήθηκε, τονίζοντας ότι έχει κάνει πολλά λάθη στην ζωή του, αλητείες, ακόμη και πράγματα για τα οποία έχει πονέσει πολύ.
Αυτό όμως που τον πονάει περισσότερο από όλα σήμερα είναι η κατάσταση της χώρας μας. Είναι χαρακτηριστική η απάντηση που έδωσε όταν ρωτήθηκε εάν αισθάνεται εξαπατημένος: «Αγανακτισμένος ναι, εξαπατημένος όχι. Γιατί μήπως περίμενα τίποτα καλύτερο από τον Γιωργάκη και την παρέα του; Μπα! Ακόμη χειρότερα περίμενα! ‘Η μήπως τα προβλήματα δημιουργήθηκαν χθες;… Πιστεύω πως θα χυθεί αίμα. Και το αίμα δυστυχώς, δεν παίρνει μόνο αυτούς που πρέπει. Παίρνει κι άλλους».
Πατέρας δύο κοριτσιών σήμερα, ηλικίας 17 και 14 ετών αντίστοιχα, δηλώνει χορτάτος από την ζωή του. Αυτό που θα κουβαλάει πάντα μέσα του είναι η στιγμή που είδε «το χέρι του Θεού».
«Ναι, στο θέμα της υγείας μου. Όταν πήγε ο σταφυλόκοκκος στο αίμα και πειράχτηκε το νεφρό μου, όλοι με είχαν για ξεγραμμένο. Χρειάστηκε να πάω στην Γαλλία για να μου πουν πως η μεταμόσχευση ήταν μια υπόθεση ρουτίνας. Αν συμφιλιώθηκα με την ιδέα του θανάτου; Δεν ξέρω, δεν κουβέντιασα ποτέ με τον εαυτό μου τέτοια πράγματα, ούτε με απασχόλησαν ποτέ. Ένα γεγονός της ζωής είναι και ο θάνατος. Κάποτε μοιραία θα έλθει. Την ανημπόρια δεν θέλω εγώ. Αυτό φοβάμαι περισσότερο απ’όλα. Αυτό μόνο».
Κλείνοντας, ο τραγουδιστής απαντά στο πώς θέλει να τον θυμάται ο κόσμος: «Σαν ένα κανονικό άνθρωπο, ο οποίος, να τραγουδούσε, έκανε αυτή την δουλειά. Και την έκανε καλά».