"Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο".....Εξήντα χρόνια από την εκτέλεσή του

Νίκος Μπελογιάννης,ηγέτης της αντίστασης κατά των Γερμανών και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ                                                                                                                             Εκτελέστηκε το 1952 ως κομμουνιστής με την κατηγορία της κατασκοπείας.                                                                                                                                                   Η ώρα και η ημέρα της εκτέλεσης ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστη (οι εκτελέσεις γινόταν πάντα με το πρώτο φως του ήλιου και ποτέ μέρα Κυριακή ακόμα και από τους Γερμανούς Ναζί κατακτητές)                                                                                                     Φέρεται να έγινε τότε για να προλάβουν οι υπέρμαχοι της εκτέλεσης τυχόν απονομή χάριτος....                                                                                                                                                                                                Παρά την παγκόσμια κινητοποίηση,το δικαστήριο αποτελούμενο από τακτικούς στρατοδίκες, καταδίκασε τον Μπελογιάννη και τρεις ακόμα συντρόφους του ομόφωνα σε θάνατο, την 1η Μαρτίου 1952.                                                                                                                                                                                         Λίγο αργότερα έρχεται στη δημοσιότητα το γράμμα του ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ Νίκου Πλουμπίδη, με το οποίο αναλαμβάνει κάθε ευθύνη για την καθοδήγηση του  μηχανισμού του ΚΚΕ , δηλώνοντας πως θα παρουσιαστεί στις αρχές, με τον όρο να μην εκτελεσθεί ο Μπελογιάννης.                                                                                                                                                                                                                                                               Ακολουθεί η διάψευση της ταυτότητας Πλουμπίδη,από τον ραδιοφωνικό σταθμό "Ελεύθερη Ελλάδα" του Βουκουρεστίου,με....τη φωνή του Νίκο Ζαχαριάδη,που χαρακτηρίζει  την επιστολή «μύθευμα της αστυνομίας», αν και ο γραφικός χαρακτήρας της επιστολής και η υπογραφή ήταν γνήσια,κάτι το οποίο γνώριζε η τότε κυβέρνηση Πλαστήρα.
                                                                                                                                                      Ο  ίδιος ο Ν. Μπελογιάνης από τη φυλακή δήλωσε στον συνήγορό του Μηνά Γαλέο, που τον επισκέφτηκε ότι "ο Νίκος Πλουμπίδης σε καμιά περίπτωση δεν ήταν όργανο της ασφάλειας"....                                                                                                                                                                                                                                                                       Η δίκη και η εκτέλεση του Μπελογιάννη συνέβησαν την περίοδο που ο τότε πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας επιχειρούσε να επιβάλει πολιτική εθνικής συμφιλίωσης.                                                                                                                                                                                                                                                                                    Ο ίδιος ο Πλαστήρας φέρεται να ήταν αντίθετος στις εκτελέσεις, όμως ήταν μόνος και άρρωστος,οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί του Κέντρου, ο Σοφοκλής Βενιζέλος, που στήριζε την κυβέρνηση Πλαστήρα, και ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν υπέρ των εκτελέσεων....                                                                                                                                                                                                                                                                                 Η θανατική καταδίκη δεν άλλαξε ποτέ, ούτε δόθηκε χάρη, παρά τις διεθνείς εκκλήσεις.                                                                                                                                                                                                                                                                           Τελικά, στις 30 Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10΄ τη νύχτα, οι τέσσερις αγωνιστές,μεταφέρθηκαν νωρίς το πρωί από τις φυλακές της Καλλιθέας στο στρατόπεδο του Γουδή και εκτελέστηκαν. περισσότερα εδώ,από το ιστορικό αφιέρωμα του Ριζοσπάστη (1 Απρίλη 2012)...