Αν υπήρχε Όσκαρ υποκρισίας, πιστεύω ότι έπρεπε να απονεμηθεί παμψηφεί στην Ελλάδα. Και κυρίως, σε αστέρες και…
αστεράκια της τηλεόρασης, που καμώνονται τους δυστυχισμένους, επειδή τη χώρα μας τη χτυπήσαν τρία απανωτά μνημόνια, η ανεργία έχει υπερβεί το 25% του ενεργού πληθυσμού και, κάθε τόσο, οδηγούνται στην αυτοκτονία συνάνθρωποι μας, επειδή δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Έχει μεγάλη πλάκα η ιστορία… Βγαίνει ένας τραγουδιστής ή μια τραγουδίστρια στη μικρή οθόνη και, με ύφος περίλυπο, αρχίζει να μιλάει για τον κοσμάκη, που δεν έχει λεφτά ν’ αγοράσει πετρέλαιο, πεινάει και τρώει σε λαϊκά συσσίτια και χάνει το σπίτι του, γιατί δεν έχει να πληρώσει την τράπεζα. Συμβαίνουν πράγματι όλα αυτά. Αλλά ο περίλυπος τραγουδιστής και η περίλυπη τραγουδίστρια, χρόνια τώρα, έπαιρναν ένα καράβι λεφτά για κάθε τους εμφάνιση στο πάλκο, παράγγελναν ρούχα στα ακριβότερα μαγαζιά και, φυσικά, δεν πλήρωναν φόρους, παρά ελάχιστους εν αντιθέσει προς τους φουκαράδες μισθωτούς και συνταξιούχους, που τους τα έπαιρνε η εφορία, από την πηγή. Δηλαδή, με το “καλημέρα”.
Ας κλέβουν την εφορία οι μεγάλοι διασκεδαστές αυτού του τόπου αφού μπορούν και το κάνουν. Στο κάτω-κάτω, το εξαθλιωμένο κράτος μας, δεν μπορεί να τους ελέγξει. Ας κλέβουν λοιπόν θρασύτατα. Αλλά να μην μας πουλάν “αλληλεγγύη” και “επανάσταση”, κάθε φορά που βγαίνουν στο προσκήνιο! Είναι μεγάλη πρόκληση. Και το ίδιο ισχύει και για πολλά αλλά τηλεοπτικά πρόσωπα, που χρόνια τα “κονομάνε”, αλλά έχουν μονίμως στα χείλη ένα πικρό χαμόγελο, για τον φτωχό λαό, που δοκιμάζεται.
Στα χρόνια της δικτατορίας, μου ζήτησαν να παρακαλέσω έναν γνωστό τραγουδιστή -είναι μακαρίτης- να πάει να τραγουδήσει στη Γερμανία. Δέχτηκε. Αλλά αξίωσε να του δοθεί ένα τεράστιο ποσό που θα κατατίθετο στην Ελβετία. Φυσικά, η “δουλειά” δεν έγινε. Αλλά, με πολλούς συναδέλφους του έγινε. Όλοι αυτοί, κλαίνε σήμερα, για τον “άνθρωπο της διπλανής πόρτας”, που του κόψανε τη σύνταξη!
 |
| Υπογράφει: Λευτέρης Παπαδόπουλος |
Έχει μεγάλη πλάκα η ιστορία… Βγαίνει ένας τραγουδιστής ή μια τραγουδίστρια στη μικρή οθόνη και, με ύφος περίλυπο, αρχίζει να μιλάει για τον κοσμάκη, που δεν έχει λεφτά ν’ αγοράσει πετρέλαιο, πεινάει και τρώει σε λαϊκά συσσίτια και χάνει το σπίτι του, γιατί δεν έχει να πληρώσει την τράπεζα. Συμβαίνουν πράγματι όλα αυτά. Αλλά ο περίλυπος τραγουδιστής και η περίλυπη τραγουδίστρια, χρόνια τώρα, έπαιρναν ένα καράβι λεφτά για κάθε τους εμφάνιση στο πάλκο, παράγγελναν ρούχα στα ακριβότερα μαγαζιά και, φυσικά, δεν πλήρωναν φόρους, παρά ελάχιστους εν αντιθέσει προς τους φουκαράδες μισθωτούς και συνταξιούχους, που τους τα έπαιρνε η εφορία, από την πηγή. Δηλαδή, με το “καλημέρα”.
Ας κλέβουν την εφορία οι μεγάλοι διασκεδαστές αυτού του τόπου αφού μπορούν και το κάνουν. Στο κάτω-κάτω, το εξαθλιωμένο κράτος μας, δεν μπορεί να τους ελέγξει. Ας κλέβουν λοιπόν θρασύτατα. Αλλά να μην μας πουλάν “αλληλεγγύη” και “επανάσταση”, κάθε φορά που βγαίνουν στο προσκήνιο! Είναι μεγάλη πρόκληση. Και το ίδιο ισχύει και για πολλά αλλά τηλεοπτικά πρόσωπα, που χρόνια τα “κονομάνε”, αλλά έχουν μονίμως στα χείλη ένα πικρό χαμόγελο, για τον φτωχό λαό, που δοκιμάζεται.
Στα χρόνια της δικτατορίας, μου ζήτησαν να παρακαλέσω έναν γνωστό τραγουδιστή -είναι μακαρίτης- να πάει να τραγουδήσει στη Γερμανία. Δέχτηκε. Αλλά αξίωσε να του δοθεί ένα τεράστιο ποσό που θα κατατίθετο στην Ελβετία. Φυσικά, η “δουλειά” δεν έγινε. Αλλά, με πολλούς συναδέλφους του έγινε. Όλοι αυτοί, κλαίνε σήμερα, για τον “άνθρωπο της διπλανής πόρτας”, που του κόψανε τη σύνταξη!
Το έγραψε υπέροχα ο Μανώλης Αναγνωστάκης: “Αχ βρε Λαυρέντη, μόνο εγώ ξέρω τι κάθαρμα ήσουν!”
Λεύτερης Παπαδόπουλος
πηγή: OGDOO.GR