Η δημοσίευση των θέσεων του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο αποτελούν έτσι και αλλιώς ένα σημαντικό γεγονός για την κοινωνία,την αριστερά,πρωτίστως όμως για τους κομουνιστές...
Στο ΚΚΕ ενυπάρχει το θεωρητικό οπλοστάσιο ,ως εργαλείο του μέλλοντος...
Η προσυνεδριακή διαδικασία είναι ουσιαστική και συγκροτημένη...
Με θέσεις--αντιθέσεις--παραθέσεις και ενίοτε αναθέσεις ρόλων εκλεγμένου σύνεδρου,υπό προϋποθέσεις...«αφήστε τους ειδικούς να αποφασίσουν» ... για τον σοσιαλισμό και τη «Λαϊκή Συμμαχία»!
Χωρις να αφήνουν περιθώρια για «χωρίς αρχές» φραξιονιστική πάλη...
Έχει χορτάσει το ΚΚΕ από τέτοια και τα πλήρωσε με έντονη εσωστρέφεια και απομόνωση...
Η πρόταση,από το ΠΓ του ΚΚΕ για «Λαϊκή Συμμαχία»... (Θέση 66):«...υπάρχει πιθανότητα στην «Λαϊκή Συμμαχία» να συμμετέχουν πολιτικές δυνάμεις…και συνεχίζει:«...διατηρώντας την αυτοτέλειά του, θα επιδιώξει την κοινή δράση με αυτές τις δυνάμεις,στη στήριξη της Λαϊκής Συμμαχίας...»...που επίσης,στην ουσία της, έχει διατυπωθεί από όλο σχεδόν το εύρος...της με εισαγωγικά ή όχι αριστερής έκφρασης...ακόμα και στις πλατείες απο «manager» τεχνικούς της διανόησης και άλλους «εργάτες του πνεύματος»...προβληματίζει και απαιτεί βασανιστική - νηφάλια επεξεργασία,σκέψη και ιστορική μνήμη.
Είναι απόφαση ευθύνης που θα κρίνει καταλυτικά την παραπέρα διαδρομή του ΚΚΕ και τον επαναστατικό-κομουνιστικό του χαρακτήρα... Το φραξιονιστικό...κόμπλεξ;;,πολλές φορές στο παρελθόν λειτούργησε ως κομματική πανούκλα που οι «μοίρες» πρόσταξαν να σαρώνει κατά καιρούς το κόμμα.
Με νωπή ακόμα,για πολλούς από εμάς,την εμπειρία του 12ου Συνεδρίου θυμίζω:«Το ΚΚΕ αγωνίζεται για την αποδέσμευση από την ΕΟΚ που θεωρεί αναγκαίο όρο για τον εθνικό προγραμματισμό και την αλλαγή...
Ταυτόχρονα το ΚΚΕ είναι έτοιμο να συνεργαστεί με δυνάμεις της Αριστεράς και της Προόδου που δεν αντιτίθενται στην ένταξη στην Κοινή Αγορά.
Με σεβασμό στις διαφορετικές απόψεις στο θέμα αυτό και με εμμονή σ' ένα ανοιχτό δημοκρατικό διάλογο γι' αυτές, επιδιώκει την άμεση προώθηση μιας ενεργούς πολιτικής που θα αποβλέπει στην από κοινού απόκρουση των αρνητικών συνεπειών από την ένταξη... στην υπεράσπιση του προγράμματος της αλλαγής από δεσμεύσεις και επιβουλές της ΕΟΚ»
Αυτό ήταν το απόσταγμα του κοινού πορίσματος ΚΚΕ-ΕΑΡ,ο προπομπός του ενιαίου συνασπισμού...που επικαιροποιήθηκε στο 12ο συνέδριο.
Συμπρωταγωνιστές της κακόγουστης φάρσας ήταν η ΕΔΑ, η ΕΣΠΕ του Στ. Παναγούλη, το ΑΚΕ (Αγροτικό Κόμμα), ενώ υπήρχαν και προσωπικότητες που είχαν αποχωρήσει στο παρελθόν από το ΠΑΣΟΚ, από το 1976 ακόμη, είχαν δημιουργήσει διάφορα σχήματα τα οποία δεν ευόδωσαν ή ήταν ανένταχτοι (Στ. Νέστωρ, Ν. Κωνσταντόπουλος, Μ. Δρεττάκης) κ.ά.
Η ομάδα εργασίας απαρτίστηκε από τους Μ. Ανδρουλάκη και Γ. Δραγασάκη από το ΚΚΕ και Γρ. Γιάνναρο και Δ. Παπαδημούλη από την ΕΑΡ.
Την συνέχεια και την πολιτική συμπεριφορά-διαδρομή αυτών των ανθρώπων την ξέρετε...
Στόχος αυτής της ανάρτησης δεν είναι να αποτιμήσουμε πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ τον Ανδρουλάκη,να περάσουμε από δίκη προθέσεων τον Τσιπρα ή όποιον άλλο...
Για την version «Λαϊκή Συμμαχία» που ξαναμιλούν οι «εκ του περισσού»... αποφάσεις κλειστών δωματίων του ΠΓ του ΚΚΕ αναρωτιόμαστε...
Ποιο λαϊκό κίνημα θα εξυπηρετήσει και σε ποια κατεύθυνση συμπαρασύρουν το ΚΚΕ έμμισθοι καρεκλοκένταυροι που έχουν πιάσει πόστα και δεν λένε να ξεκολλήσουν...Δείχνοντας μόνο την Αλέκα!
Είναι αλήθεια πως στην καθημερινή ατζέντα «αριστερών» και καθεστωτικών ΜΜΕ αυτή την περίοδο και ίσως γεωμετρικά αυξανόμενα όσο θα πλησιάζει ο Απρίλης είναι η δηλητηριώδης καταδίκη της Αλέκας σε ότι έχει να κάνει με τα εκλογικά ποσοστά.
Βάζοντας στην ατζέντα προβληματισμού δημοσκοπικά ευρήματα και παγιωμένες πλέον αντιλήψεις μετεκπαιδευμένων,πρώην αριστερής λογικής,ψηφοφόρων...
Ποιον ευθέως εξυπηρετεί,σε ενεστώτα χρόνο,αυτή η σπέκουλα;
Σε πρώτη ανάγνωση τον ΣΥΡΙΖΑ...
Η φάκα όμως,εκ του αποτελέσματος,των κινήτρων του εκλογικού κέρδους-ως ερέθισμα... ευνοεί και την επιδίωξη του οικονομικού κατεστημένου για αλλοίωση της φυσιογνωμίας του ΚΚΕ ...
Αντικειμενικά ο όποιος συγκερασμός θέσεων στο όνομα της όποιας «Λαϊκής Συμμαχίας»,με καταγεγραμμένες σήμερα τις εν δυνάμει «πολιτικές δυνάμεις», αφενός συγκρούεται με την αυτοτέλεια του ΚΚΕ και αφετέρου θολώνοντας τον ιδεολογικοπολιτικό προσανατολισμό...δυνητικά αποδυναμώνει αυτό καθεαυτό το μαζικό κίνημα.
Αυτό το κόμμα ιστορικά είναι κομουνιστικό,έτσι πρέπει να παραμείνει με ή χωρίς μεγάλα εκλογικά ποσοστά...
Εξ άλλου η δυναμική και το πέρασμα του πολιτικού του λόγου,στο λαϊκό κίνημα,πάντα είχαν αντιστρόφως ανάλογη σχέση με τις εκλογικές καταγραφές.
Οφείλει βεβαίως σε απ ευθείας σύνδεση - χωρίς ενδιάμεσους imitation .. πολιτικούς αναμεταδότες,να συνομιλήσει με τον λαό,στην καθομιλουμένη...και από κοινού να ζυμώσει δράσεις.
Δεν χρειάζεται να μεταλλάξει την πολιτική του κατεύθυνση μήτε την ουσία του λόγου του.
Εν δυνάμει έχει πολλούς νέους,άφθαρτους,με επικοινωνιακά πλεονεκτήματα...
Το «Όσα δε φτάνει η αλεπού, τα λεει κρεμαστάρια ο Σκυλάκος...» δεν ταιριάζει σε ένα επαναστατικό κόμμα...Αρκεί,χωρίς λίστες σκοπιμοτήτων,να αναδείξουν τους επαρκέστερους για την έκφραση και την δημόσια εικόνα του κομματος...
Με επικοινωνιακά μέσα,συμβατά στην κοινωνική πραγματικότητα.