Πριν είκοσι χρόνια,σαν σήμερα... Ο λόγος για τον Χριστόφορο Μαρίνο (1967-23 Ιουλίου 1996), κοινωνικό αγωνιστή του λεγόμενου αναρχικού χώρου, ο οποίος έχασε τη ζωή του στις 23 Ιούλη του 1996, λίγο πριν τα γεγονότα της Κύπρου.
Τον δολοφόνησαν χωρίς οίκτο", τόνισε τότε, η μάνα του Χριστόφορου...Νομίζω πως δεν έχουν ακόμα διευκρινιστεί οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου του.
Η διαμάχη για το αν αυτοκτόνησε στα χέρια της αντιτρομοκρατικής, μέσα στην καμπίνα 53 του πλοίου "Πήγασσος" ή αν τον δολοφόνησαν, δημιούργησε τις φράσεις "τον αυτοκτόνησαν" και "δολοκτονία".
Στον Μαρίνο είχαν τότε επιβληθεί περιοριστικά μέτρα (κατ'οίκον περιορισμός και υποχρεωτικές παρουσιάσεις σε αστυνομικό τμήμα) μετά από κατηγορία που του είχε απαγγελθεί περί συμμετοχής του σε ληστεία στο Γενικό Κρατικό Πειραιά και στη δολοφονία του εκεί ταμία Δημήτρη Μαντούβαλου.
Ο Μαρίνος είχε φύγει εκείνη την περίοδο για διακοπές σε νησιά του Αιγαίου και στην επιστροφή(σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες είχε επιβιβασθεί από τη Σίφνο) με το "Πήγασος" έγιναν τα παρακάτω γεγονότα, καθώς η "αντιτρομοκρατική" τον παρακολουθούσε στενά.
Διαβάστε το σημείωμα του καθηγητή Χρίστου Παπαδημητρίου : "Τον συνεπιβάτη δεν τον είδα ποτέ..Ηταν ο Χριστόφορος Μαρίνος"...
Ο Χρ. Μαρίνος βρέθηκε με διαμπερές τραύμα στο κεφάλι από πυροβόλο όπλο ...
Από δημοσιεύματα της εποχής...Το κράτος αμέσως ανακοίνωσε τον θάνατο του , ως αυτοκτονία . Παρότι οι δηλούμενες διαδικασίες και πράξεις των εκτελεστών ήταν παράτυπες , τα προβαλλόμενα σενάρια πασιφανώς παράλογα κι είχε γίνει έντονη προσπάθεια να μπερδευτούν τα αντικειμενικά ίχνη του γεγονότος . Οι πολιτικά υφέρποντες , όλων των χώρων , βολεύτηκαν αμέσως με την εκδοχή της αυτοκτονίας . »