Όλες οι δυνάμεις της αντίδρασης ενώθηκαν σε μια ανίερη συμμαχία για να δώσουν σάρκα και οστά σ' αυτό το φάντασμα: Οι Κεφαλαιοκράτες και οι Γραφειοκράτες. Οι Πολιτικοί και οι Κομισάριοι. Οι Επιστήμονες και οι Στρατοκράτες. Η ακαδημαϊκή έδρα και ο εκκλησιαστικός άμβωνας. Οι Διαχειριστές και οι Διώκτες. Και, φυσικά, τα πάντοτε απαραίτητα, μίσθαρνα εκτελεστικά τους όργανα (ένστολα και μη), σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο πολιτικο-θρησκευτικός ολοκληρωτισμός, ιδεολογική και πολιτική έκφανση του παγκοσμιοποιημένου άγριου καπιταλισμού αποτελεί πια μια απειλή όχι επί αλλά εντός των τειχών.
Είναι κατά συνέπεια καιρός οι αντίπαλοι του να εκθέσουν ανοιχτά μπροστά σ' όλο τον κόσμο τις αντιλήψεις, τους σκοπούς και τις επιδιώξεις τους. Και να αντιπαραθέσουν στην πραγματική απειλή του υπό ενσάρκωση φαντάσματος του πολιτικο-θρησκευτικού ολοκληρωτισμού, μια θεωρία και μια μέθοδο για την αντιμετώπιση του.
Η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών, ήταν ιστορία ταξικών αγώνων. Η ιστορία όλων των από δω και πέρα κοινωνιών, θα είναι ιστορία της ανυπαρξίας οποιουδήποτε κοινωνικού αγώνα· δηλαδή, ιστορία του πολιτικο-θρησκευτικού ολοκληρωτισμού, απέναντι στον οποίο οι δυνάμει σκλάβοι του μπορούν και πρέπει να εναντιωθούν».
Ο πολιτικός ολοκληρωτισμός και ο θρησκευτικός ολοκληρωτισμός ως μέθοδοι διευθέτησης των ανθρώπινων υποθέσεων σε βάρος και εναντίον των ανθρώπων, εναλλάσσονταν μεταξύ τους κατά τη μακραίωνη ιστορική διαδρομή των ανθρώπινων κοινωνιών.
● Ο πολιτικός ολοκληρωτισμός αντλούσε τη νομιμοποίησή του με την επίκληση της «λογικής» (προκειμένου να προβάλλει τις επιδιώξεις του ως αναγκαίο προϊόν κάποιων δήθεν «νόμων» της φύσης, της ιστορίας ή της επιστήμης, στους οποίους θεμελίωνε την ύψιστη ανάγκη της «σωτηρίας» της φυλής, της πατρίδας, του έθνους, κ.α.).
Ο θρησκευτικός ολοκληρωτισμός αντλούσε τη νομιμοποίησή του με την επίκληση της «πίστης» (προκειμένου να προβάλλει τις επιδιώξεις του ως αναγκαίο προϊόν κάποιων ανεξιχνίαστων βουλήσεων του θεού στις οποίες θεμελίωνε την ύψιστη ανάγκη της μιας και μόνης «αληθινής» θρησκείας).
● Ο πολιτικός ολοκληρωτισμός, εξαιτίας των αξεπέραστων αντιφάσεων ανάμεσα στη «λογική» της ιδεολογίας του και τη λογική της πραγματικότητας, ήταν φυσικό να περικλείνει μέσα του τα σπέρματα του θανάτου του.
Ο θρησκευτικός ολοκληρωτισμός, εξαιτίας της ανυπαρξίας αυτής της αντίφασης (δεδομένου ότι όταν η πίστη δεν συμφωνεί με την πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα), είναι φυσικό να θεωρεί ότι εμπεριέχει την εγγύηση της αθανασίας του.
● Ο πολιτικός ολοκληρωτισμός στηρίζεται στην άσκηση της ανοικτής φυσικής βίας.
Ο θρησκευτικός ολοκληρωτισμός βασίζεται στις διανοητικές και ψυχολογικές λοβοτομές, που αλλοιώνουν ύπουλα την ανθρώπινη βούληση μέχρι τον τελικό εκμηδενισμό της.
● Η ενοποίηση αυτών των δύο μορφών καταναγκασμού, χειραγώγησης και ελέγχου έχει ως αποτέλεσμα η ανθρώπινη ελευθερία να κινδυνεύει από μια αποτρόπαια συμμαχία πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας και των οργανωτικών τους εκφράσεων, του κράτους και της εκκλησίας. Κι αυτό, γιατί απλούστατα
«κάθε κυρίαρχο σύστημα επιδιώκει σταθερότητα και μισεί την κριτική εκτός αν είναι «εποικοδομητική», δηλαδή αν δεν είναι Κριτική αλλά Κατάφαση . Η κριτική έστω και ενός δόγματος μόνο, συχνά μεθερμηνεύεται ως άρνηση ολόκληρου του συστήματος, γιατί η ομολογία πίστης ανέχεται μόνο το Απόλυτο. Το Ναι ή το Όχι.. .http://www.newzblock.info/blogs/kriti-ieres-mpiznes-trigmoi-stin-ekklisia-tis-kritis.html .».