Ο τρελός
χορός μίζας και αθλιότητας που συνοδεύει τις υποθέσεις σκανδάλων και διαφθοράς ήρθε ξανά στην επιφάνεια.....
Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι εισέρρευσαν μίζες 36 εκατ. ευρώ
ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ:
Οι μίζες για τον «Παπανικολή» και άλλα τρία υποβρύχια που πήρε η Ελλάδα από τη Γερμανία στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας έφεραν την πρώτη καταδικαστική απόφαση. Το Εφετείο Ι του Μονάχου επέβαλε στη Ferrostaal πρόστιμο ύψους 139,8 εκατ. ευρώ για τις μίζες στην Ελλάδα και την Πορτογαλία.Το πρόστιμο αποτελεί ( Ότι έχετε ευχαρίστηση, παρακαλώ!), αποτέλεσμα διακανονισμού που είχε προηγηθεί μεταξύ της Ferrostaal και των εισαγγελικών αρχών. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΤΥΧΗ Οπως προέκυψε και από την ακροαματική διαδικασία, ο Χουν για την αγορά τεσσάρων υποβρυχίων από την Ελλάδα ενδιαφέρθηκε να πληροφορηθεί τι ήταν διατεθειμένος να πράξει ο τότε υπ. Αμυνας Ακης Τσοχατζόπουλος κατά της πρότασης της ανταγωνιστικής εταιρείας της Γαλλίας και ορίστηκε μεσάζοντας. Μέσω αυτού η Ferrostaal πλήρωσε μίζες ύψους 36 εκατ. ευρώ...... Το πολιτικό σύστημα συνεχίζει στην ίδια πεπατημένη,τον κύκλο των εξεταστικών επιτροπών ,δίνοντας την ευκαιρία συμψηφισμού και συμβιβασμού μεταξύ των αποβρασμάτων,μετατρέποντας το περιστατικό σε «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» και σε αποπροσανατολιστικό θέαμα για την «υποστύλωση» του σάπιου καθεστώτος των κυβερνώντων και των συγκυβερνώντων,ενώ μπορεί, αντίθετα, να αποτελέσει την ευκαιρία για να φωτίζεται η μέγιστη αλήθεια.
Και η μέγιστη αλήθεια είναι ότι:
Το «πώς» κυβερνάει κανείς, έντιμα ή άτιμα, πέρα από πρόσωπα ή προθέσεις, αλλά με την έννοια της πολιτικής ως γενικής συνισταμένης των όρων της κοινωνικής οργάνωσης, είναι αντανάκλαση του........................................... ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΠΟΙΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ Εν ολίγοις, μόνο και εφόσον όταν κάποιος κυβερνάει με γνώμονα ότι οι τηλεπικοινωνίες είναι δημόσιο αγαθό.. Οτι τα ναυπηγεία συνιστούν στρατηγικό κλάδο προς όφελος του λαού.. Οτι τα σύνορα δεν είναι το πρόσχημα για να παίζουν τα παιχνίδια τους οι πλασιέ των όπλων..
Μόνο και εφόσον όταν κάποιος κυβερνάει με πυξίδα την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι τα κέρδη των πολυεθνικών,
μόνο και εφόσον όταν κάποιος κυβερνάει όχι υπό τον έλεγχο των μονοπωλίων, αλλά υπό τον λαϊκό έλεγχο.....
Τότε και μόνο τότε αυτός ο κάποιος, και θέλει και πράγματι μπορεί να «κόψει το βήχα» στις «Siemens» και στις «Ferrostaal»
και μαζί να «κόψει τα χέρια» τόσο στους μιζαδόρους, όσο και στους δωρολήπτες.
Αντίθετα, όποιος κυβερνάει σαν αυτούς που κάθε τρεις και λίγο υπόσχονται ότι «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο», ξεπουλώντας
(με όλους τους τύπους της κοινοβουλευτικής νομιμότητας)
τις τηλεπικοινωνίες στις «Siemens», τα ναυπηγεία στις «Thyssen» και ρυθμίζει τους εξοπλισμούς σύμφωνα με τις «ανάγκες» κερδοφορίας,ως μπαλαντέρ του συστήματος
τότε, εκείνο που υπηρετεί και αναπαράγει δεν είναι παρά το σύστημα - θερμοκήπιο μιας «εντιμότητας» απολύτως σύμφυτης με τη νομιμότητα της μπίζνας.
Ενα θερμοκήπιο, δηλαδή, που ανατροφοδοτεί συνεχώς το δημόσιο βίο με «μπουμπούκια» μιζαδόρων και δωροληπτών.