Έχουμε χρέος να μην υποκύψουμε στην τρομοκρατία, στη λογική του «τίποτα δεν γίνεται» και του «χαμένου μεροκάματου» που έντεχνα καλλιεργείται.
Αυτή η λογική αφοπλίζει την εργατική τάξη και την οδηγεί χειροπόδαρα δεμένη στην εξόντωση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων της.
Η απεργοσπασία ήταν και είναι ντροπή,δεν υπήρξε και δεν πρόκειται να υπάρξει αγώνας και προοπτική χωρίς ατομικό κόστος.
Μαζί με τους απεργούς οφείλουν να βρεθούν οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί έμποροι και βιοτέχνες...
Έτσι θα είναι πιο ηχηρή η λαϊκή άρνηση στην υποταγή και στην εξόντωση.
Να μην πληρώσει ο λαός την κρίση και τα χρέη για τα οποία δεν ευθύνεται.
Η μαζική συμμετοχή στις συγκεντρώσεις,πρέπει να γίνει βήμα αποφασιστικής προώθησης και ανάπτυξης της λαϊκής συμμαχίας για την απόκρουση των βάρβαρων μέτρων,για να ανοίξει ο δρόμος για μια φιλολαϊκή διέξοδο και ανάπτυξη...