Φέτος συμπληρώνονται 68 χρόνια από την 9η Μάη του 1945, όταν η Γερμανία υπέγραφε την άνευ όρων συνθηκολόγησή της.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος για την Ευρώπη τελείωσε στις 9 Μαΐου του 1945 - 43 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, ή αλλιώς την 0.43' π.μ., όταν οι στρατιωτικοί εκπρόσωποι της χιτλερικής Γερμανίας ενώπιον των αντιπροσώπων της αντιφασιστικής συμμαχίας υπέγραψαν την Πράξη Συνθηκολόγησης άνευ όρων της χώρας τους.
Η υπογραφή της Πράξης Συνθηκολόγησης έγινε στην αίθουσα της στρατιωτικής σχολής μηχανικού, στο προάστιο Κάρλσχορστ του Βερολίνου.
Από γερμανικής πλευράς παραβρέθηκαν οι πληρεξούσιοι της ανώτατης γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης, στρατάρχης Κάιτελ, ναύαρχος Φρίντερμπουργκ και στρατηγός της αεροπορίας Στουμπφ.
Εκ μέρους των χωρών της αντιχιτλερικής συμμαχίας παρόντες ήταν: Από μέρους της ΕΣΣΔ ο στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ, από μέρους της Αγγλίας ο στρατάρχης της αεροπορίας Α. Τέντερ, από τις ΗΠΑ ο στρατηγός Κ. Σπάατς και από μέρους της Γαλλίας ο στρατηγός Ντε Λατρ ντε Τασινί.
«Εμείς, οι αντιπρόσωποι της Ανωτάτης Διοίκησης των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Ανωτάτης Διοίκησης των συμμαχικών στρατευμάτων - είπε ο στρατάρχης Ζούκοφ ανοίγοντας τη συνεδρίαση - είμεθα εξουσιοδοτημένοι από τις κυβερνήσεις του αντιχιτλερικού συνασπισμού να δεχτούμε την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας από τη Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση. Καλέσατε στην αίθουσα τους αντιπροσώπους της Γερμανικής Γενικής Διοίκησης».
Μόλις η γερμανική αντιπροσωπεία μπήκε στην αίθουσα, ο Ζούκοφ ζήτησε να πληροφορηθεί αν οι εν λόγω Γερμανοί στρατιωτικοί είχαν εξουσιοδότηση να υπογράψουν τη συνθηκολόγηση. Κι όταν αυτό επιβεβαιώθηκε, άρχισε η διαδικασία της υπογραφής. Πρώτος υπέγραψε ο στρατάρχης Κάιτελ και στη συνέχεια ακολούθησαν ο στρατηγός Στουμπφ και ο ναύαρχος Φον Φρίντερμπουργκ.
Έτσι ο πόλεμος είχε τερματιστεί και τυπικά.
Στο πρώτο της άρθρο η Πράξη Συνθηκολόγησης δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνειών. Εγραφε: «Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, ενεργώντας εξ ονόματος της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης, συμφωνούμε με την άνευ όρων παράδοση όλων των ενόπλων δυνάμεών μας κατά ξηράν, θάλασσα και αέρα, καθώς και όλων των δυνάμεων που βρίσκονται τώρα υπό τη γερμανική διοίκηση, προς την Ανώτατη Διοίκηση του Κόκκινου Στρατού και ταυτόχρονα προς την Ανώτατη Διοίκηση των συμμαχικών εκστρατευτικών δυνάμεων».
*Όσοι μιλούν για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από τη σκοπιά του παραχαράκτη και του πλαστογράφου, είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε το «μπόι» που έχει το ψέμα τους...
Πόσο γελοίοι είναι οι πλαστογράφοι, αν νομίζουν ότι αυτή η εποποιία μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί...
Πόσο περίφημα τους περιγράφει, όλα αυτά τα «τσογλάνια» που ζουν ανάμεσά μας, που αρθρογραφούν ξεσκίζοντας την αλήθεια,ο Βάρναλης:«...και συ τσούλα των δημίων επιστήμη,της αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,και συ πρόστυχη πένα και μολύβι,του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα...».
Η Ιστορία γράφτηκε με αίμα. Και γράφεται πάντα με το αίμα των δούλων. Των πληβείων. Των κολασμένων...
Το αίμα των λαών, αυτό είναι το «μελάνι» της Ιστορίας. «Μελάνι» ανεξίτηλο. Άλικο. Κόκκινο.
Στο χρώμα της αλήθειας...
Από τον Μπαλζάκ («Όταν η μάζα των φτωχών γίνει πιο ισχυρή από τη μάζα των πλουσίων, η κοινωνία θα χτιστεί σε άλλη βάση»),μέχρι τον Λειβαδίτη («Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί»)
...το μήνυμα είναι ίδιο:
Το κόκκινο του μέλλοντος, αυτό είναι το αστείρευτο «μελάνι» της Ιστορίας, μιας ιστορίας που γράφεται κάθε μέρα και που δεν πρόκειται να 'ρθει το «τέλος» της, πριν δικαιωθούν οι δούλοι, οι πληβείοι, οι κολασμένοι, οι προλετάριοι...
Το κόκκινο του μέλλοντος, της αλήθειας και του δίκιου, δε θα πάψει να στοιχειώνει και να τρομοκρατεί εκείνους που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του Γκέμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία...
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος για την Ευρώπη τελείωσε στις 9 Μαΐου του 1945 - 43 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, ή αλλιώς την 0.43' π.μ., όταν οι στρατιωτικοί εκπρόσωποι της χιτλερικής Γερμανίας ενώπιον των αντιπροσώπων της αντιφασιστικής συμμαχίας υπέγραψαν την Πράξη Συνθηκολόγησης άνευ όρων της χώρας τους.
Από γερμανικής πλευράς παραβρέθηκαν οι πληρεξούσιοι της ανώτατης γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης, στρατάρχης Κάιτελ, ναύαρχος Φρίντερμπουργκ και στρατηγός της αεροπορίας Στουμπφ.
Εκ μέρους των χωρών της αντιχιτλερικής συμμαχίας παρόντες ήταν: Από μέρους της ΕΣΣΔ ο στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ, από μέρους της Αγγλίας ο στρατάρχης της αεροπορίας Α. Τέντερ, από τις ΗΠΑ ο στρατηγός Κ. Σπάατς και από μέρους της Γαλλίας ο στρατηγός Ντε Λατρ ντε Τασινί.
«Εμείς, οι αντιπρόσωποι της Ανωτάτης Διοίκησης των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Ανωτάτης Διοίκησης των συμμαχικών στρατευμάτων - είπε ο στρατάρχης Ζούκοφ ανοίγοντας τη συνεδρίαση - είμεθα εξουσιοδοτημένοι από τις κυβερνήσεις του αντιχιτλερικού συνασπισμού να δεχτούμε την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας από τη Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση. Καλέσατε στην αίθουσα τους αντιπροσώπους της Γερμανικής Γενικής Διοίκησης».
Μόλις η γερμανική αντιπροσωπεία μπήκε στην αίθουσα, ο Ζούκοφ ζήτησε να πληροφορηθεί αν οι εν λόγω Γερμανοί στρατιωτικοί είχαν εξουσιοδότηση να υπογράψουν τη συνθηκολόγηση. Κι όταν αυτό επιβεβαιώθηκε, άρχισε η διαδικασία της υπογραφής. Πρώτος υπέγραψε ο στρατάρχης Κάιτελ και στη συνέχεια ακολούθησαν ο στρατηγός Στουμπφ και ο ναύαρχος Φον Φρίντερμπουργκ.
Έτσι ο πόλεμος είχε τερματιστεί και τυπικά.
Στο πρώτο της άρθρο η Πράξη Συνθηκολόγησης δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνειών. Εγραφε: «Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, ενεργώντας εξ ονόματος της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης, συμφωνούμε με την άνευ όρων παράδοση όλων των ενόπλων δυνάμεών μας κατά ξηράν, θάλασσα και αέρα, καθώς και όλων των δυνάμεων που βρίσκονται τώρα υπό τη γερμανική διοίκηση, προς την Ανώτατη Διοίκηση του Κόκκινου Στρατού και ταυτόχρονα προς την Ανώτατη Διοίκηση των συμμαχικών εκστρατευτικών δυνάμεων».
*Όσοι μιλούν για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από τη σκοπιά του παραχαράκτη και του πλαστογράφου, είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε το «μπόι» που έχει το ψέμα τους...
Πόσο γελοίοι είναι οι πλαστογράφοι, αν νομίζουν ότι αυτή η εποποιία μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί...
Πόσο περίφημα τους περιγράφει, όλα αυτά τα «τσογλάνια» που ζουν ανάμεσά μας, που αρθρογραφούν ξεσκίζοντας την αλήθεια,ο Βάρναλης:«...και συ τσούλα των δημίων επιστήμη,της αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,και συ πρόστυχη πένα και μολύβι,του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα...».
Η Ιστορία γράφτηκε με αίμα. Και γράφεται πάντα με το αίμα των δούλων. Των πληβείων. Των κολασμένων...
Το αίμα των λαών, αυτό είναι το «μελάνι» της Ιστορίας. «Μελάνι» ανεξίτηλο. Άλικο. Κόκκινο.
Στο χρώμα της αλήθειας...
Από τον Μπαλζάκ («Όταν η μάζα των φτωχών γίνει πιο ισχυρή από τη μάζα των πλουσίων, η κοινωνία θα χτιστεί σε άλλη βάση»),μέχρι τον Λειβαδίτη («Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί»)
...το μήνυμα είναι ίδιο:
Το κόκκινο του μέλλοντος, αυτό είναι το αστείρευτο «μελάνι» της Ιστορίας, μιας ιστορίας που γράφεται κάθε μέρα και που δεν πρόκειται να 'ρθει το «τέλος» της, πριν δικαιωθούν οι δούλοι, οι πληβείοι, οι κολασμένοι, οι προλετάριοι...
Το κόκκινο του μέλλοντος, της αλήθειας και του δίκιου, δε θα πάψει να στοιχειώνει και να τρομοκρατεί εκείνους που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του Γκέμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία...